"Z dziejów higieny na przełomie XIX i XX wieku".

Higieniczny minimalizm do XIX wieku obejmował mycie rąk, twarzy oraz stóp, lecz nigdy miejsc intymnych. Ówczesne autorytety medyczne głosiły pogląd, że zatkane brudem pory, chronią ciało przed morowym powietrzem. Lęk przed dżumą , zwaną czarną śmiercią, potęgował strach przed wodą. Myto tylko widoczne  partie ciała, licząc na to, że koszula zetrze brud ukryty pod ubraniem. Zmiana koszuli uważana była za sposób na osiągnięcie czystości. Bielizna stała się symbolem czystości . . . .